Kolejna grupa adorująca Jezusa to przedstawiciele stanu chłopskiego. Dwie kobiety i mężczyzna w stroju krakowskim oraz góral. Tuż obok nich klęczy robotnik oraz zakonnica szarytka, opiekująca się porzuconymi dziećmi. Cała grupa jest bardzo barwna, ożywia pastelowy fryz mozaiki. Strój krakowski kobiet prezentuje się wspaniale. Jedna z nich, czyniąc w geście adoracji bardzo niski skłon, wyciąga przed siebie ręce ze splecionymi dłońmi. Ubrana jest w katanę, spod rękawów której wystają białe mankiety bluzki. Ma na sobie spódnicę i niebiesko-zieloną zapaskę, na której widnieją czerwone kwiaty. Na głowie ma zawiązaną białą czepcową chustę. Z jej szyi spływają sznury czerwonych korali. Tuż za nią klęczy młoda kobieta, także w stroju krakowskim. Na wysokości podbródka trzyma uniesione ręce i ma splecione dłonie. Patrzy z głęboką wiarą na Jezusa. Na jej głowie również widzimy chustę czepcową, a na szyi sznury czerwonych korali. Przez rękę ma przerzuconą wełnianą wzorzystą bronowicką chustę. Za kobietami klęczy chłop w krakowskim stroju z szeroko rozpostartymi ramionami. W ten spontaniczny sposób wyraża on swą wiarę. Jest ubrany w kremową wełnianą sukmanę, spod której wystaje fragment szerokiego skórzanego ozdobnego pasa. Pod szyją ma białą koszulę, zasznurowaną czerwoną wstążką. Na jego twarzy widać charakterystycznie wystające kości policzkowe, piękne niebieskie oczy, orli nos i sumiaste wąsy. Włosy ma ciemne, gładko przyczesane.

Fryz mozaikowy Piotra Stachiewicza, znajdujący się w górnej części prezbiterium Bazyliki Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krakowie, przedstawia Zbawiciela adorowanego przez polskich świętych i błogosławionych oraz przez poszczególne stany Narodu polskiego. W kwietniowym PSJ (4/2003) omówiliśmy prawą (patrząc od strony Jezusa stojącego w centrum) część tej kompozycji. Teraz omówimy postacie z lewej części fryzu; symbolizują one stany Narodu polskiego i tworzą barwny pochód przez jego historię.